کاهش میل جنسی به معنی کم شدن علاقه به فعالیت جنسی است. بعضی وقتها از دست دادن علاقه به رابطه جنسی، امری عادی است و سطح میل جنسی در طول زندگی متغیر خواهد بود. همچنین طبیعی است که گاه میل شما با میل شریکتان هماهنگ نباشد. با این حال کاهش میل جنسی ممکن است در درازمدت برای بعضی افراد ایجاد نگرانی کند. عوامل کاهش میل جنسی میتواند ناشی از مشکلات روحی-روانی، مشکلات جسمانی و یا مشکلات عاطفی و خانوادگی بین طرفین باشد. کم شدن میل جنسی در زن و مرد دلایل مختلفی دارد که با توجه به شرایط اجتماعی و خانوادگی ایجاد می شوند.
نکته مهم این است که قبل از هر اقدامی، لازم است زوجین با دقت و مطالعه بر رفتار خود و همسرشان، بررسی کنند که آیا عوامل جسمی و روانی مؤثر بر کاهش فعالیتهای جنسی در هر یک از ایشان وجود دارد یا خیر؟ و پس از آن با اطلاع از دلیل کاهش تمایلات جنسی، اقدام به رفع علت نمایند. در این مقاله سعی شده است که مهمترین نکاتی که باید درمورد عوامل کاهش میل جنسی بدانید توضیح داده شود و برای بسیاری از آنها نیز راه حل های ساده و متناسب با طب سنتی و سبک زندگی سالم ذکر گردد.
یکی از نگرانی های زنان و مردان، این است که فکر می کنند شاید به دلیل افزایش سن و کهولت، جذابیت خود را از دست داده اند، و دلیل کم شدن توجه همسرشان و دلسردی و کاهش میل جنسی وی این مورد می باشد. یکی از مواردی که خانم ها باید رعایت کنند این است که بدانند چه چیزهایی میل جنسی همسرشان را تحریک می کند و آن ها را شناسایی و در زمان لازم به کار گیرند.
اما خانم ها حتما سعی کنند عوامل تحریک همسرشان را بشناسند و نسبت به رنگ ها حساس باشند. مثلا بدانند که لباس خواب شما چه طرحی و چه رنگی باید باشد تا همسرتان را تحریک کند. حتما از همسرتان بخواهید که برایتان تشریح کند که چه طرح و رنگی را دوست دارد و حتی اجازه دهید او برایتان خرید لباس را انجام دهد.
یا مثلا بدانید که جوراب شما در شوهرتان چه تاثیری دارد. پاهای شما در تحریک همسرتان واقعا مؤثرند. شاید حتی وی پاهای برهنه دوست داشته باشد. تمام این موارد ریز را شناسایی کنید و از آن استفاده کنید. این ها چیزهای کوچکی هستند که تأثیرات بزرگی دارند. گردنبند، رنگ تل سر، گوشواره، دستمال گردن و تمام زیور آلات شما، می توانند عوامل کشش و تحریک کننده میل جنسی همسرتان بشوند. شما باید تمامی آنها را شناسایی کنید و از آن برای تحریک همسرتان استفاده کنید. همچنین بدانید همسرتان به چه نوع آرایش و مدل مو علاقمند است و در نهایت در مورد همسرتان دقیق باشید.
نکته دیگر اینکه معمولا هر قدر سن انسان افزایش یابد، احتمال کاهش روابط و میل جنسی بیشتر می شود؛ اما در مقابل وقتی رابطه جنسی در زوجین مسن روی می دهد، عموما رضایت بخش تر و دارای کیفیت بالاتری است و عشق و محبت در آن قوی تر است؛ چراکه با افزایش سن، زوجین خصوصیات یک رابطه جنسی خوب و رضایت بخش را می آموزند و از تجربههای خود استفاده می کنند.
اختلال نعوظ و زود انزالی، از جمله اختلالات جنسی مسبب کاهش میل جنسی هستند و مردانی که به این اختلالات دچار هستند، در مورد توان جنسی خود نگرانند. این نگرانی دایمی، استرس، ترس و عدم اعتماد به نفس را برای شروع رابطه جنسی و یا ادامه رابطه جنسی با کیفیت به همراه دارد که این عوامل ضعیف میل جنسی مرد را تشدید می کند.
برای این افراد توصیه میشود که نگرانی و اضطراب را از خود دور نمایند و ضمیر ناخودآگاه خود را درگیر این مسأله نکنند تا به سرعت از این کسالت نجات یابند. بهترین روش برای دور کردن این حالتها، استفاده از شیر بادام و کمی گلاب است، بدین منظور بهتر است هنگام خواب پنبه را به گلاب آغشته کرده و بالای سر خود بگذارند.
همچنین حکمای طب سنتی از قدیم الایام داروها و معجون های گیاهی متنوعی برای درمان مشکلات جنسی توصیه کرده اند که یکی از بهترین آنها برای درمان عدم نعوظ و رفع انزال زودرس در مردان، معجون راز نام دارد. شما میتوانید اطلاعات دقیق این معجون و خواص آن را با کلیک بر روی ” معجون درمان زود انزالی راز ” مطالعه بفرمایید.
کاهش سطح سلامتی، معمولا موجب کاهش روابط جنسی در مردان می شود؛ چرا که مردان برای برقراری رابطه جنسی، ناچار به صرف انرژی و نیروی فیزیکی بیشتری می باشند. اختلال نعوظ، استرس، خستگی و بیماریهای قلبی و کلیوی دلایل اصلی امتناع مردان از رابطه جنسی است. فشار خون بالا، کلسترول و دیابت، باعث کاهش جریان خون به آلت تناسلی شده و میل جنسی را کاهش میدهد.
اما در زنان این چنین نیست؛ چرا که زنان برقراری رابطه جنسی را حتی در وضع ناخوشی و کسالت یک وظیفه میدانند و حتی در حالت ناخوشی برای برقراری رابطه جنسی مشکل خاصی نخواهند داشت.
برخی افراد در ذهن خود از اندام و تصویر بدنی خود راضی نیستند. از این رو این افراد ممکن است اعتماد به نفس و در ادامه احساس جذابیت جنسی خود را از دست بدهند. برای نمونه، احساس شرمندگی از چاقی و یا اضافه وزن بیش از حد و فقدان لذت و میل جنسی و مشکلاتی که در فعالیت جنسی به همراه دارد، ممکن است میل جنسی فرد را کاهش دهد. به همین دلیل است که ورزش و فعالیت بدنی روزانه، عامل افزایش عزت نفس و میل جنسی افراد تلقی می شود.
مصرف برخی داروها، ممکن است به طور تدریجی میل جنسی را کم کند یا از بین ببرد. از جمله این داروها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
داروهای ضدافسردگی، داروهای آرام بخش، قرصهای خواب آور، داروهای ضدفشارخون (این داروها باعث باریک و سخت شدن شریان های خون و کاهش جریان خون به الت تناسلی می شوند و در نتیجه امکان نعوظ از بین می رود)، داروهای آنتی هیستامین (ضد حساسیت)، داروهای ضدبارداری خوراکی، داروهای شیمی درمانی، داروهای ضد ایدز، فیناستراید (داروی ضد هورمون جنسی مردان برای درمان بزرگی پروستات)، پروژسترون های مصنوعی مانند مدروکسی پروژسترون و داروهای مدر (باعث کاهش ماده معدنی روی می شود که برای تولید هورمون جنسی تستوسترون در بدن لازم است).
مصرف مشروبات الکلی، میتواند باعث خاموش شدن میل جنسی شود و در ادامه میل جنسی همسر را هم از بین ببرد. در مورد مصرف مواد مخدر و مواد محرک نیز این قضیه صادق است. دخانیات، با تنگ کردن رگهای خونی، بر جریان خون به اندامهای جنسی تأثیر منفی دارد. به علاوه، بنیه شما را ضعیف میکند و بیشتر افراد دوست ندارند آدم سیگاری را ببوسند. مصرف این مواد باعث کاهش جریان خون در دستگاه تناسلی می شود.
مصرف الکل نیز باعث کاهش سطح تستوسترون در بدن، کوچک شدن بیضه ها و کاهش اندازه آلت تناسلی و کم شدن میل جنسی میشود. ضمنا دخانیات موجب می شود که مقدار اکسیژن مصرفی کم شود و اندام ها نتوانند وظایف خود را به خوبی انجام دهند.
اگر شما نیز به دلایلی از کاهش میل جنسی ناشی از اعتیاد رنج میبرید، در کنار داروهای تقویت جنسی مانند معجون کامیابی و معجون راز ، داروی ترک اعتیاد گیاهی حب الشفا نیز به شما توصیه میشود. برای اطلاع بیشتر در مورد این دارو بر روی عنوان آن کلیک کنید تا به صفحه مربوطه منتقل شوید.
تستوسترون، یکی از مهم ترین هورمونهای جنسی در بدن است که با کاهش سطح این هورمون در بدن، میل جنسی کاهش می یابد. با افزایش سن مردان، میزان تستوسترون به صورت تدریجی کاهش می یابد. کاهش سطح تستوسترون حدود ۱ درصد، در هر سال در بدن مردان می باشد.
البته همه مردانی که میل جنسی شان را از دست میدهند، دچار پایین آمدن تستوسترون نیستند، هر چند که بسیاری از آنها هم کمبود هورمونی دارند. تستوسترون با میل جنسی در زنان هم مربوط است. اما تعادل هورمونی در زنان بسیار پیچیده تر از مردان است و عوامل بسیاری در آن نقش دارد.
نیمی از زنان، زمان یائسه شدن (قطع قاعدگی) دچار کاهش میل جنسی می شوند، هر چند اعتقاد داشته باشند که باید زندگی جنسی خود را فعالانه ادامه دهند. تغییرات هورمونی و علائم یائسگی مانند خشکی واژن هنگام مقاربت، آمیزش جنسی را مشکل می کنند. افرادی که نسبت به همسرشان عشق و علاقه دارند، در زمان یائسگی هم از همدیگر لذت خوبی می برند.
یکی از عوامل کاهش میل جنسی، خیلی زود از خواب برخواستن یا خیلی دیر به خواب رفتن یا دچار بی خوابی شدن یا قطع تنفس حین خواب است که این مشکلات خواب می تواند میل جنسی را مختل کنند. کم خوابیدن به خستگی و فرسودگی منجر می شود و خستگی هم میل جنسی را کاهش میدهد.
هر قدر زوجین شادتر باشند، دلباخته همدیگر باشند، از شغل و زندگی خوبی برخوردار باشند و احساس رضایت و خوشبختی بیشتری از زندگی داشته باشند، تمایل بیشتری به برقراری رابطه جنسی از خود نشان خواهند داد.
اگر احساس می کنید که صمیمت و ارتباط عاطفی شما کمرنگ شده، بهتر است کمی زمان صرف کنید تا نزدیکی عاطفی بیشتری احساس کنید چون رابطه جنسی بدون صمیمت باعث کاهش میل جنسی می شود و در واقع صمیمت تاثیر به سزایی در بهبود روابط جنسی دارد. شما باید یاد بگیرید که چگونه می توان بدون داشتن رابطه جنسی، عشق و دوست داشتن را ابراز کرد. در چنین شرایطی گفتگو، بغل کردن و نوازش می تواند موثر باشد.
از طرفی بروز مشکلات و اختلافات در زندگی مشترک نیز می تواند باعث کم شدن میل جنسی بعد از ازدواج شود. همچنین جدل ها و جر و بحث های مداوم، ارتباطات ضعیف عاطفی و خیانت در وفاداری از جمله موانع موثر در ایجاد صمیمت است و می تواند میل جنسی را به شدت تحت تاثیر قرار دهد.
ممکن است برخی افراد تحت شرایطی مانند استرس، بسیاری از کارها را به خوبی انجام دهند، اما تمایل جنسی مانند کارهای دیگر نیست. اضطراب و استرس کاری، مشکلات مالی، مراقبت از یک عضو بیمار خانواده و سایر عوامل استرس زا کاهش میل جنسی را به دنبال دارد. بنابراین برای کنترل استرس باید تکنیک های مدیریت استرس را بیاموزید و در شرایط استرس زا دور روابط جنسی را خط بکشید.
یکی دیگر از موارد کوچک ولی مهم در هنگام آمیزش جنسی، نگرانی از باردار شدن می باشد. زن ها و مردانی که نمی خواهند صاحب فرزند شوند و سعی می کنند از شیوه جلوگیری طبیعی استفاده کنند، همواره یک نوع ترس را در وجود خود محبوس می کنند.
از آنجا که مرد در طول رابطه، مدام در فکر زمان و کنترل انزال خویش است و نمی تواند حواسش را کاملا معطوف به زن کند، عملا آنها رابطه جنسی را با یک ترس پنهان آغاز می کنند که این امر به روان آنها صدمه زده و لذت رابطه جنسی را برای طرفین کم میکند که در بلند مدت میتواند موجب کاهش میل جنسی شود.
برای رفع این مشکل قبل از هم بستری، زوجین می توانند در مورد نحوه جلوگیری با همدیگر مشورت کنند و به نتیجه زیبایی برسند تا استرس و اضطراب و نگرانی به همین سادگی بر طرف شود. معمولا استفاده از کاندوم به عنوان بهترین روش جلوگیری توصیه میشود که آن هم باید در وهله آخر هم بستری و نزدیک به انزال استفاده شود.
افسرده بودن و به دنبال آن مصرف بسیاری از داروهای ضدافسردگی، میل جنسی را مهار می کنند. این افراد به تنها چیزی که فکر نمی کنند ، همبستری و آمیزش است.
برخی از زوجین از فعالیتهای جنسی به عنوان یک ابزار آشتی مجدد پس از نزاع و بگومگوها استفاده می کنند. به خاطر داشته باشید پیوند این چرخه (نزاع – رنجش – جماع – اشتی) برای مرد و زن چرخه معیوب و غیرسالمی محسوب می گردد.
این به مفهوم آن است که ممکن است زوجی رابطه جنسی فراوانی با یکدیگر داشته باشند، اما کلیت رابطه از یک مشکل جدی رنج ببرد (بدون جماع رابطه ای نیز وجود نخواهد داشت). این موضوع در مورد مردان بیشتر صدق میکند و این گونه مردان، عموما خشونت ایجاد می کنند و سپس التماس می کنند و با این کار و تهیه هدیه و هم بستری می خواهند این نوع خشونت را جبران کنند.
این باور غلط وجود دارد که پدر یا مادر شدن باعث کاهش میل جنسی می شود اما اصلا اینطور نیست بلکه بچه دار شدن تنها زمان شما را محدود خواهد کرد و ارتباط صمیمی شما را تا حدودی تحت تاثیر قرار می دهد. این در حالی است که بسیاری از خانم ها تا مدت ها بعد از زایمان چه به دلیل مسایل هورمونی و چه به دلیل مشکلات جسمانی دچار کاهش میل جنسی می شوند اما این موضوع گذرا است و با گذشت زمان برطرف می شود. بد نیست گاهی از اعضای نزدیک خانواده کمک بگیرید و مراقبت از فرزندتان را به او واگذار و زمانی را برای احیای رابطه زناشویی خود صرف کنید. یکی از مهم ترین راه کارها هم این است که زمانی که کودک تان خواب است با همسرتان رابطه جنسی برقرار کنید.
آمیزش جنسی بدون صمیمیت، میل جنسی را از بین می برد. مشکلات حل نشده در رابطه زن و شوهر، یکی از مهم ترین عوامل کاهش میل جنسی است. نزدیکی عاطفی برای زنان، بخش اصلی یک رابطه جنسی است.
عدم تفاهم، اختلاف پنهانی و نارضایتی بیان نشده، اشکال در ارتباط برقرار کردن و خیانت کردن به اعتماد همسر، از جمله موانع رابطه صمیمی هستند که می تواند میل جنسی را کاهش دهد یا به کلی از بین ببرد. هنگامی که صمیمیت میان زوجین برقرار شود، میل جنسی هم باز خواهد گشت.
مردانی که از تاریخ ازدواجشان خیلی گذشته، رابطه جنسی کمتری دارند؛ اما مدت ازدواج، عامل پیش بینی کننده مهمی برای زنان به شمار نمی آید. البته تعداد روابط جنسی در مردان معمولا نسبی است. همچنین وقتی شما مدت نسبتا زیادی با همسرتان زندگی کرده باشید، تمایلات جنسی تان به تدریج آرام تر می شود. این مساله ای خاص نیست و در واقع شما پس از مدتی به برخی از جنبه های زندگی عادت می کنید.
زن و شوهری که از امور جنسی به عنوان یک عادت استفاده می کنند، نباید انتظار آیندهای پر هیجان داشته باشند؛ در حالی که زوجینی که عاشق هم هستند، در سنین بالا هم آمیزش موفقی خواهند داشت و از این کار لذت خواهند برد و عشق و علاقه شان نسبت به هم بیشتر خواهد شد.
برای حل این مشکل کافی است کمی در زندگی تان تغییر ایجاد کنید و مطمئن باشید با تغییر عادات، تمایلات جنسی شما بیشتر می شود. فراموش نکنید این تغییرات میتواند ظاهری و یا رفتاری باشد.
تعویض زمان های آمیزش، تغییر حالتهای آمیزش، تغییر مکان های آمیزش و عوامل دیگر، نکاتی هستند که متأسفانه توسط زوجین فراموش می شوند. باید به تنوع در حالات جنسی توجه کرد؛ زیرا که زن و مرد جاافتاده دیگر یک کودک ناشی نیستند که با یک رابطه ساده ارضای روحی شوند.
بدانید در صورت افزایش سن، وظیفه شما در قبال همسرتان بیشتر می شود و او خواستار لذت بیشتری است، چون او عاقل و کاملا بالغ شده و نیازهای خود را بهتر می شناسد. پس همواره سعی کنید در امور جنسی توان خود را حفظ کنید.
زوجهایی که رابطه جنسی چندانی با یکدیگر ندارند، همچنین در مورد آن نیز خیلی کم و به ندرت بحث و گفتگو می کنند؛ عادت کرده اند که رابطه جنسی اندکی داشته و از گفتگو کردن در مورد آن نیز بی نیاز باشند. هر قدر زوجین رابطه جنسی بیشتری با یکدیگر داشته باشند، بیشتر هم درباره آن بحث می کنند. این بحث نکردن ها باعث تفاهم کاذب می شود و صرفا رنجش و تنفر به بار می آورد که دیر یا زود خود را آشکار می سازد و موجب کاهش میل جنسی خواهد شد.
گرچه فرزند بیشتر محصول رابطه جنسی بیشتر است و حضور فرزندان میتواند نمایانگر ثبات در ازدواج باشد، اما در عین حال زوجین بایستی خیلی خلاق باشند تا بتوانند در حضور تعداد زیاد فرزندان خود در منزل، رابطه جنسی داشته باشند. بنابراین، می توان فرزند کمتر را به معنی فرصت بیشتر برای رابطه جنسی قلمداد نمود.
مراقبت از بچه به خودی خود، میل جنسی را از بین نمی برد؛ اما ممکن است زن و مرد به علت مشغولیت به بچه ها، فرصتی برای رابطه صمیمی پیدا نکنند. در این شرایط معمولا مردان بیش از زنان، فرزند خردسال خود را به عنوان یک مانع و مخل زندگی جنسی میدانند و کمتر آغازگر رابطه جنسی میشوند. بنابراین لازم است والدین برای حل این مشکل راهکار مناسبی بیاندیشند. برای مثال کودک را ابتدای شب به رختخواب هدایت کنند، تا بتوانند فرصت هم آغوشی با همسر خود را فراهم آورند.
نگاه برخی زنان به رابطه جنسی، تلقی به عنوان یک خدمت قابل معامله است؛ یعنی در قبال برقراری رابطه جنسی، همواره از شوهران خود چیزی مطالبه می کنند. از آنجایی که با این نگرش، روابط جنسی بر مبنای عشق و صمیمت استوار نیست؛ اولا، نمی تواند بیانگر رابطهای پایدار و باثبات باشد؛ ثانیا، به تدریج رابطه جنسی قداست خود را از دست میدهد.
زوجینی که به دنبال جدایی از یکدیگرند، رابطه جنسی کمتری با یکدیگر خواهند داشت و معمولا قبل از طلاق رسمی و قانونی بین آنها طلاق و جدایی عاطفی اتفاق میافتد. در اینگونه موارد زوجین اغلب سعی می کنند از صمیمیت میان خود کم کنند و این باعث کاهش میل جنسی بین آنها خواهد شد.
در این مقاله سعی شد به مواردی بپردازیم که میتواند باعث سردی جنسی یا کاهش میل جنسی در زوجین شود و آنها را از حال خوب و لذت بخش و زندگی شیرین و پر مهر و محبت دور کند. همچنین راه کارهایی نیز برای رفع برخی از مشکلات ارائه گردید.
پس زوجین عزیز بهتر است کوشش کنند تا مشکلات را پشت سر گذارند و از این نعمت زیبا و لطیف که هدیه الهی است به نحو احسن استفاده کنند و لذت ببرند. چراکه هر کس از این نعمت و رحمت الهی نتواند سود ببرد، زیان کار است.
همچنین زوجهای جوان باید به یاد داشته باشند که ایجاد روابط خوب و نیکو و حسنه، موجب می شود زوجین زود پیر نشوند و همیشه جوان و شاداب بمانند. اگر زوجین نسبت به هم مشتاق باشند، لذت زیبایی از همدیگر خواهند برد که نتیجه اش عشق الهی است.
این اشتیاق زمانی به دست می آید که زوجین تصمیم بگیرند اصلاح شوند و زندگی جدیدی بسازند. ساختن زندگی در صورتی امکان پذیر است که زوجین مصمم شوند متحول شوند و با همکاری یکدیگر زندگی را از نو بسازند.
منبع: سالم بازار
برترین ها : برخی از مشکلات و دردها را می توان در خانه و بدون مراجعه به پزشک درمان کرد. به طور مثال، وقتی دندان درد دارید روی آن میخک بگذارید. یا اگر دچار سوختگی شدید، با چای سرد جلوی درد و تاول را بگیرید. برای آگاهی از درمان های خانگی دیگر با ما همراه باشید.
1.جوش های خارشدار
جوش های خارشدار در اثر روغن های گیاهی، عطر یا عرق سوز شدن به وجود می آیند. برای رفع آن می توانید آنتی هیستامین مصرف کنید. البته آب های معدنی چشمه های طبیعی نیز در کاهش درد این کهیر و جوش ها موثر هستند. املاح داخل این آب ها باعث از بین رفتن سوزش و خارش می شوند.
2.آکنه
برای جوش های پایدار ابتدا خیلی نرم صورت خود را با سنگ نمک یا نمک های درشت و زبر مالش دهید تا ضدعفونی شود و سپس چند قطره روغن درخت «نیم» روی آن بریزید. پس از چند دقیقه آبکشی کنید و ماسکی از ماست را به مدت 15 تا 30 دقیقه روی پوست خود قرار دهید. اسید لاکتیک موجود در ماست، لایه بردار طبیعی است که موجب شفافیت بیشتر پوست، از بین رفتن آکنه و کمرنگ شدن لکه ها می شود.
3.گزش پشه
فصل گرما در راه است و پشه ها راهشان را به خانه های ما پیدا خواهند کرد. هنگامی که مورد گزش پشه قرار گرفتید، خارش و سوزش آن را با خمیر آسپرین کاهش دهید. برای این منظور، یک آسپرین ضعیف را له کنید و یک قطره آب به آن اضافه تا خمیر شود. این خمیر ضد سوزش و التهاب است و قرمزی و باد حاصل از نیش پشه، موهای زیرپوستی و جوش را کاهش می دهد زیرا آسپرین حاوی اسید سیلاسیلیک – ماده ای که در داروهای ضد جوش استفاده می شود – است.
4.اگزما و سوریاس
برای کاهش درد و سوزش اگزما و سوریاسِ پوستی کمی روغن زیتون در محل تحریک شده بریزید. برای هر سه سانتی متر، یک قاشق چایخوری روغن لازم است. مالیدن روغن روی این منطقه از خشک شدن پوست جلوگیری می کند. روغن زیتون پایه بسیاری از محصولات مرطوب کننده است اما استفاده از نوع خالص آن این مزیت را دارد که مواد شیمیایی کرم ها را در خود ندارد.
5.سوختگی خفیف
اگر زیر نور آفتاب یا در اثر چسبیدن اتو مو به پوست خود دچار سوختگی خفیف شدید، می توانید با کمپرس آب سرد و چای سبز یا سیاه آن را درمان کنید. برای این منظور، حوله نازکی را درون چای سرد خیس کنید و روی محل سوختگی قرار دهید. ماده گیاهی موجود در چای باعث کاهش سوزش و تاول نزدن می شود.
6.جای زخم
برخلاف اعتقاد عموم مردم، پوست زخم به هیچ عنوان خوب و مفید نیست. به همین دلیل، این قسمت را با پارافین مایع مرطوب نگه دارید و به مدت سه تا 5 روز باند پیچی کنید. در طول شب، نوار سلفونی دور پارافین بپیچید این باعث می شود تا محیط زخم مرطوب تر بماند و دوره درمان را تسریع می بخشد.
7.حالت تهوع
اگر محتویات قرص های ضدتهوع را مطالعه کرده باشید متوجه می شوید مملو از شکر است. به همین دلیل، برای برطرف کردن این حالت خود می توانید شربت شیرین میوه بنوشید. برای تهوع های ناشی از حرکت، استفراغ های صبحگاهی یا دل به هم خوردگی معده آخرین چیزی که لازم دارید، غذای زیاد است. همین شربت های شیرین و سودا به شما کمک می کند تا بهتر شوید.
8.اسهال
برای برطرف کردن اسهال می توانید از خوراکی های گیاهی کمک بگیرید. به طور مثال، چای تهیه شده از پوست انار به معده به هم ریخته کمک بسیاری می کند. از این پس، انارها را خشک و نگهداری کنید. پوست خشک انار تا 6 ماه می ماند. سپس یک قاشق غذاخوری پر از پودر پوست انار را داخل یک فنجان آب جوش بریزید و اجازه دهید سه تا 4 دقیقه بماند.
پوست بلوط نیز همین کاربرد را دارد. آن را به مدت سه دقیقه بجوشانید، اجازه دهید تا نیم ساعت بماند و سپس از صافی رد کنید. هر دو این مواد سرشار از تانین هستند که باعث ایجاد مایع لعابی اطراف معده و کاهش درد آن می شوند. دو قاشق غذاخوری از این نوشیدنی ها را 4 تا 6 بار در روز بنوشید.
9.مسمومیت غذایی
اگر تصور می کنید دچار مسمومیت غذایی شده اید، دو فنجان چای سیاه و یک تکه نان تست چاره کار است. اسید تانیک موجود در چای و ذغال موجود در نان تست باعث از بین رفتن سم در بدن می شوند.
10.سرماخوردگی
برای برطرف کردن سرماخوردگی و آنفولانزا، یک گریپ فروت را با پوست چهار قاچ کنید و داخل قابلمه بیندازید. قابلمه را پر از آب کنید و اجازه دهید روی حرارت بجوشد. آن را هم بزنید و یک قاشق غذاخوری عسل به آن اضافه کنید و محلول به دست آده را همچون چای بنوشید.
آب جوش باعث بیرون آمدن خاصیت دفاعی، ویتامین C و فلاونوئید از پوست گریپ فروت در آب می شود. این مواد بین پوست و گوشت میوه وجود دارند و با جوشاندن این میوه با پوست، عصاره بیشتر و مفیدتری از آن به دست می آید که برای گلو درد بسیار خوب است.
11.گرفتگی بینی
برای برطرف کردن گرفتگی بینی می توانید با محلول آب نمک آن را شستوشو دهید تا آلودگی ها از بینی شسته شوند و مخاط بینی رقیق شود. برای اینکه پر بودن بینی خود را به راحتی برطرف کنید آن را هر روز آب نمک شستوشو دهید. این کار هنگام سرماخوردگی باعث بهبود حال شما نمی شود اما اجازه می دهد راحت تر نفس بکشید.
12.حساسیت فصلی
برای فرار از نشانه های حساسیت فصلی همچون سوزش چشم، آبریزش بینی و عطسه از قرص های گیاهی استفاده کنید. محققان سوئیسی ثابت کرده اند مصرف قرص گیاهی سه بار در روز بهتر از آنتی هیستامین های صنعتی است که خواب آلودگی می آورند.
13.دندان درد
برای کاهش درد دندان از میخک استفاده کنید. از قدیم این درمان را برای درد دندان انجام می دادند. بسیار هم موثر است. البته این روزها میخک در هر خانه ای پیدا نمی شود به همین دلیل می توانید از اوژنول موجود در داروخانه ها کمک بگیرید. پنبه را در اوژنول خیس کنید و دقیقا روی دندانی که درد می کند، قرار دهید. این باعث کاهش درد تا زمانی می شود که به پزشک مراجعه کنید.
14.دردهای دهان
برای درد دهان، به ویژه در کودکان از محصولات نعناعی کمک بگیرید. به طور مثال، آدامس نعنایی، شیرینی، چای یا هر خوراکی نعنایی دیگر. این گیاه تاثیر بسیاری روی هر چیزی دارد که با آن تماس پیدا می کند و می تواند باعث کاهش درد گلو، سوزش دهان یا سزش تبخال یا تاول دهان شود.
15.درد ناشی از ورزش سنگین
پس از ورزش های سنگین، یک لیوان آب البالو ترش بنوشید. این آب میوه سرشار از آنتی اکسیدان و ضدالتهاب است و درد ماهیچه ها را کاهش می دهد. پس از ورزش بافت های شما از بی آبی رنج می برند و آب آلبالوی ترش که سرشار از آنتی اکسیدان است بسیار بهتر از آلبالوی شیرین و دیگر میوه ها و سبزیجات به ترمیم این آسیب کمک می کند.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ آیا برایتان پیش آمده که عضلاتتان ناگهان منقبض شوند و درد زیادی را تحمل کنید؟ این انقباضات دردناک، گرفتگی عضلانی یا اسپاسم عضلانی نامیده میشوند و اصلا هم شوخی بردار نیستند. گرفتگی عضلانی میتوانند در گروههای گوناگون عضلانی روی بدهد، مثلا بخشهایی از پا مانند پشت ساق پا، پشت یا جلوی ران، دیوارهی شکمی، بازوها، دستها و حتی گردن.
یک انقباض دردناک عضلانی میتواند به علتها مختلفی بوجود بیاید. برخی از شایعترین علتها شامل استفادهی بیش از حد از عضلات، آسیبهای عضلانی، دهیدراته شدن، جریان خون ضعیف و داروها یا بیماریهایی خاص مانند فشردگی عصب نخاعی، اعتیاد به الکل، بارداری، نارسایی کلیوی و کم کاری تیروئید میشود. معمولا کمبودهای غذایی نیز میتوانند باعث اسپاسمهای عضلانی بشوند. پایین بودن سطح یک سری از مواد معدنی و ویتامینها نیز میتواند موجب شود عدهای بیشتر دچار گرفتگیهای عضلانی شوند.
شما باید به پزشک مراجعه کنید و سطح ویتامینها و مواد معدنی بدن را با آزمایش چک کنید. اگر کمبودی داشتید، با مراقبت و رعایت توصیههای پزشک میتوانید کمبود را برطرف کرده تا گرفتگی عضلانیتان تدریجا خود به خود درمان شود.
گرفتگی عضلانی و منیزیم
پایین بودن سطح منیزیم در بدن میتواند منجر به گرفتگیهای مداوم عضلانی شود. منیزیم برای عملکرد طبیعی عصب و عضله اهمیت دارد و بازجذب کلسیم را تقویت میکند، که برای حفظ عضلات قوی و پیشگیری از اسپاسم مهم است. ضمنا منیزیم، جذب پتاسیم را هم افزایش میدهد که آن هم برای عملکرد مناسب عضله ضروری است. اگر کمبود منیزیم دارید سعی کنید با رژیم غذایی سالم، مقدار منیزیم مورد نیاز بدنتان را تامین کنید. برخی از بهترین منابع غذایی منیزیم شامل بادام، آوکادو، موز، لوبیا، تخم کدو حلوایی، توفو، شیر سویا، پسته، گردو، سیب زمینی با پوست، ماست، شیرهی چغندر، غلات کامل و سبزیجات برگدار میشود.
مهم است که رژیم غذاییتان چربی زیاد نداشته باشد چون میتواند توانایی بدن برای جذب منیزیم را کاهش بدهد. علاوه بر تغذیه، وان نمک اپسوم دو بار در هفته نیز میتواند به حفظ سطح طبیعی منیزیم در بدن کمک کند. اگر میخواهید مکمل منیزیم مصرف کنید، همیشه اول با پزشک مشورت کنید.
گرفتگی عضلانی و پتاسیم
پایین بودن سطح پتاسیم در بدن میتواند علت ممکن دیگری برای اسپاسم عضلانی باشد چون عضله را ضعیف و خسته میکند. پتاسیم برای سلامت عضلات مهم است و همراه با سدیم میتواند شارژ الکتریکی سلولهایتان را حفظ کند؛ چیزی که برای کنترل انقباضات و عملکرد عضلات مهم است. ضمنا پتاسیم به جذب کلسیم و منیزم نیز کمک میکند. از رژیمهای غذایی پرنمک پرهیز کنید چون میتوانند تعادل سدیم – پتاسیم را در بدن بهم زده و منجر به پایین آمدن سطح پتاسیم نسبت به سدیم شوند.
برای حفظ سطح متعادلی از پتاسیم در بدن، غذاهایی چون موز، آوکادو، توت فرنگی، پرتقال، انبه، کیوی، زردآلو، خرما، هویج، سیب زمینی شیرین، اسفناج، بروکلی، فلفل قرمز، ساردین و سالمون مصرف کنید. اگر میخواهید از مکمل پتاسیم استفاده کنید، ابتدا با پزشک مشورت کنید.
گرفتگیهای عضلانی و کلسیم
بین سلامت عضلات و دریافت کلسیم، ارتباط مستقمی وجود دارد. کلسیم، الکترولیتی است که در عملکرد عصبها و انقباضات عضلانی و ریلکس کردن آنها نقش دارد. بنابراین کمبود کلسیم میتواند باعث شود عضلات شما بعد از انقباض، شل نشوند و اصطلاحا بگیرند.
ضمنا، کمبود کلسیم در بدن باعث میشود سلولهای عصبی بینهایت حساس شده و گرفتگی و درد ناگهانی عضلات بوجود بیاید. برای دریافت کلسیم کافی، غذاهایی چون شیر کم چرب یا بدون چربی، محصولات لبنی، سبزیجات برگدار تیره، غلات غنی شده، مرکبات، شیرهی چغندر و محصولات سویا بیشتر مصرف کنید. اگر قصد دارید مکمل کلسیم مصرف کنید حتما با پزشک مصرف کنید تا او دوز مناسب شما را تجویز کند.
هر چند غذاهای کم نمک برای سلامتی بهترند، اما مصرف بسیار کم سدیم هم میتواند دلیل پنهان گرفتگیهای مکرر عضلانیتان باشد. سدیم برای سلامت عضله ضروری است و همراه با الکترولیتهای پتاسیم، منیزیم و کلسیم برای پیام رسانی مناسب عصبی و عملکرد عضلات کار میکند. اگر سطح سدیم بدنتان به دلیل دهیدراته شدن یا تعریق زیاد افت کند، گرفتگی عضلانی اصلا اتفاق عجیبی نخواهد بود. اگر در هوای گرم ورزشهای سنگین انجام دهید یا زیاد عرق کنید، نیاز دارید سدیم از دست رفته را با تغذیهی مناسب به بدنتان برگردانید.
هشدار: افرادی که فشار خون بالا، دیابت یا مشکلات مزمن کلیوی دارند باید از مصرف نمک اضافی خودداری کنند.
گرفتگی عضله و ویتامین D
ویتامین D هم بری سلامت استخوانها مهم است و هم برای سلامت عضلات. اگر سطح ویتامین D بدنتان پایین باشد، بیشتر مستعد اسپاسمهای عضلانی هستید.
ویتامین D برای جذب مناسب کلسیم لازم است، ضمنا پایین بودن میزان ویتامین D در بدن موجب تعریق زیاد میشود که میتواند مواد معدنی مهمی چون پتاسیم و سدیم را در بدن تحلیل ببرد. مطالعهای در سال 2015 نشان داد تامین ویتامین D لازم در بدن میتواند تاثیر قابل توجهی بر سلامت عضلات و استخوانها داشته باشد. میتوانید با قراردادن پوست بدنتان در معرض آفتاب صبحگاهی به مدت 10 تا 15 دقیقه، به بدنتان در ساختن ویتامین D کمک کنید. همچنین برخی از منابع غذایی ویتامین D شامل شیر غنی شده، ماهی، روغن ماهی، زرده تخم مرغ و غلات غنی شده میشود. حتما قبل از مصرف مکمل ویتامین D با پزشک مشورت کنید.
نکاتی برای پیشگیری از گرفتگی عضلانی
مرتبا ورزش کنید تا سالم و متناسب بمانید. افرادی که اندام متناسبتری دارند و از فیتنس خوبی برخوردارند، کمتر دچار اسپاسم میشوند.
هر روز تمرینات کششی انجام دهید، مخصوصا برای عضلاتی که مستعد گرفتگی هستند.
آب کافی بنوشید تا بدنتان دهیدراته نشود و عدم تعادل الکترولیتها بوجود نیاید. حتما قبل، حین و بعد از ورزش یا فعالیت شدید بدنی آب بنوشید.
رژیم غذایی کم چرب در پیش بگیرید تا جریان خون ضعیف نداشته باشید و دچار گرفتگی عضلانی نشوید.
در شرایط آب و هوایی گرم و مرطوب، ورزش سنگین انجام ندهید تا زیاد عرق نکنید.
شبها لباس راحت و گشاد بپوشید تا دچار اسپاسمهای عضلانی شبانهی پاها نشوید.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان
سنگ کلیه به تهنشین شدن مواد معدنی در لولههای ادراری و سفت شدن و کریستالیزه شدن آن گفته میشود که با علائمی همچون درد شدید نواحی پهلو، کمر و نواحی پایینی لگن و گاه خونریزی در ادرار همراه است .
علت به وجود آمدنِ سنگ کلیه
مهمترین عللِ ایجادِ سنگِ کلیه/ نقصِ متابولیسم، مصرفِ ناکافیِ مایعات، و رژیمِ غذاییِ ناسالم و نامناسب است. در صورتِ ریسکِ ابتلا به سنگِ کلیه باید از خوردنِ آردِ سفید، شکر، فرآورده هایِ گوشتی، چای، قهوه، ادویه جات، و غذاهایِ حاویِ کلسیمِ زیاد خودداری کنید.
سنگِ کلیه همچنین میتواند علتِ ارثی داشته باشد. به طورِ کلی احتمالِ ابتلا به سنگِ کلیه در افرادِ ۳۰ تا ۴۰ ساله بیشتر از احتمالِ ابتلا در سنینِ دیگر است.
علائمِ سنگِ کلیه
سنگِ کلیه تنها زمانی مشخص میشود که مانع از خروجِ ادرار شود؛ در این مرحله فرد دردِ شدید و غیرِ قابلِ تحملی را در ناحیه زیرِ شکم و پشتِ خود احساس میکند.
برخی از علائم قابلِ توجهِ دیگرِ سنگِ کلیه عبارتند از تب و لرز، حالتِ تهوع، وجودِ خون در ادرار، عرق کردنِ زیاد و ادرار کردنِ مکرر و دردناک است.
درمان سنگِ کلیه
۱- گرم نگه داشتن کلیه ها : بستن شال به ویژه در فصول سرد سال بر روی کلیه ها مخصوصا به کسانی که دچار عود مکرّر سنگ کلیه هستند توصیه می شود. همچنین ماساژ کلیه ها با روغن های (زیتون، کنجد، سیاهدانه، بادام تلخ، هسته قیسی) هم ، باعث افزایش جریان خون کلیوی و کارکرد بهتر آن است.
۲- حجامت: حجامت کلیه ها از درمانهای مناسب برای دفع سنگهای کلیوی است. گاه بلافاصله پس از حجامت، دفع سنگ آغاز می شود. بنابراین و به ویژه در کسانی که علایم سنگینی و غلظت خون دارند؛ نباید از انجام حجامت غافل شد.
۳- ورزش روزانه: حرکات ورزشی از قبیل طناب زدن و پیاده روی مرتب روزانه به دفع هر چه زودتر سنگ کمک می کند.
۴- نوشیدن آب فراوان :مقدارِ زیادی آب بنوشید، حتی بدون احساس تشنگی
۵- خاکشیر: گیاه خاکشیر ادرار آور بوده و قادر است التهاب کلیه (پیلونفریت) را برطرف کند. به منظور دفع سنگ کلیه میتوان خارشتر، خاکشیر و ترنجبین را با هم مخلوط کرده و صبح ناشتا خورد.
۶- مصرف گیاهان مُدر: مانند دم کرده دُم گیلاس، کاکل ذرت، گل گاوزبان، گزنه، بومادران، نعناع، گل همیشه بهار، جعفری، کرفس، کدو حلوایی، مرزه، مارچوبه و به طور کلی سبزی خوردن در دفع سنگهای کلیوی بسیار موثر است.
۷- لوبیا قرمز: برایِ درمانِ سریعِ سنگِ کلیه از لوبیا قرمز استفاده کنید. ۶۰ گرم لوبیا قرمز را برایِ ۶ ساعت در ۴ لیتر آب بجوشانید. سپس آن را از صافی رد کنید و اجازه بدهید تا مایعِ به دست آمده به مدتِ ۸ ساعت خنک شود. سپس به مدتِ یک روز و هر ۲ ساعت یکبار یک لیوان از این مایع بنوشید. این مایع نباید برایِ بیش از یک روز نگهداری شود. این دستورالعمل را برایِ چند روز ادامه دهید. این کار موجب میشود تا درد و وخامتِ سنگِ کلیهتان کاهش بیابد.
۸- روغن بادام شیرین: روغن بادام شیرین دفع سنگهای ادراری را تسهیل میکند. برای این کار باید سه قاشق سوپخوری ازمخلوط بادام شیرین و روغن گردو را بعد از هر وعده غذایی همراه با جوشاندهای که از جوشاندن ۲۰ گرم شیرین بیان و یک مشت کاه جو در یک ظرف آب تهیه شده، مصرف کرد. لازم به ذکر است / روغن بادام شیرین در فرمول تعدادی از فرآوردههای دارویی و زیبایی وارد میشود و هیچ زیانی ندارد.
۹- سیاهدانه+ عسل: ۱۰۰گرم سیاهدانه را آسیاب کنید و بلافاصله با یک کیلو عسل مخلوط کنید و ۳-۲ ماه روزی ۳ قاشق چایخوری از آن میل کنید. این ترکیب فوق العاده، یک سنگ شکن قوی است.
۱۰- تخم خربزه: تخم خربزه و صیفی جات مشابه مثل گرمک و طالبی را دور نریزید. آنها را جمع کنید و روزی یک یا دو قاشق غذاخوری از آنها را به صورت خام، آرام آرام بجوید تا شیره آنها کاملا کشیده شود؛ سپس تفاله را بیرون بریزید.
۱۱- خاکستر چوب انگور: چوب درخت انگور( که هر قدر پیرتر و کلفت تر باشد اثر بهتری خواهد داشت) را روی حرارت بگیرید تا سرخ شود؛ سپس آن را در ظرف آبی فرو ببرید و این کار را چند بار تکرار کنید؛ سپس این آب را به تدریج مصرف کنید که یکی از بهترین داروهای سنگ شکن است. آب برگ انگور هم خاصیت سنگ شکنی مناسبی دارد.
منبع: صدا و سیمای مرکز آبادان
سبک زندگی، مفهوم تازه ای نیست. هزاران سال است که انسانها کوشیده اند سبک زندگی خود را بشناسند و مدیریت کنند و حتی دولت ها کوشیدهاند بر روی سبک زندگی مردمان خود، تاثیر بگذارند.
اما تعریف سبک زندگی و مفهوم پردازی در مورد آن، نسبتاً جدید است.
معمولاً نخستین استفاده جدی از لغت Lifestyle در متون جدید را به آلفرد آدلر روان درمانگر اتریشی نسبت میدهند (لغت Lebensstil).
اما باید به خاطر داشته باشیم که آنچه آدلر در مورد سبک زندگی مطرح میکند بیشتر به جنبههای رفتارشناسی و شخصیت شناسی و نیز تاثیرات تربیت دوران کودکی در سالهای بزرگسالی میپردازد و با چیزی که امروزه از سبک زندگی میشناسیم، تفاوت جدی دارد.
سوبِل در کتاب Lifestyle and Social Structure توضیح میدهد که سبک زندگی، یک شیوهی مشخص و قابل مشاهده از زیستن است.
از آنجا که مشاهدهی رفتار انسانها، همیشه و همه جا امکانپذیر نیست، بسیاری از محققان، ترجیح میدهند به جای رفتارهای ما، انتخابهای ما در زندگی روزمره را به عنوان نشانهای دست دوم از سبک زندگی مورد بررسی قرار دهند.
به عنوان مثال:
این کار، اگر چه دقیق نیست، اما میتواند به عنوان رفتارهای ثانویه، نقش سلامت در سبک زندگی وی را تا حد خوبی مشخص کند.
رابطه سبک زندگی و تصمیمهای خرید در حدی بالاست که بسیاری از فعالان حوزه بازاریابی، ترجیح میدهند تعریف عمومی و فراگیر سبک زندگی در جامعه شناسی را به صورت زیر، ساده و خلاصه کرده و حوزهی آن را کاهش دهند:
سبک زندگی از طریق بررسی انتخابهای انسانها در سبد خرید و الگوی مصرف (Consumption Patterns) مشخص میشود (منبع)
روبرت دان، در کتاب Identifying Consumption (شناخت مصرف) توضیح میدهد که در گذشته، رفاه اقتصادی در حدی کم بود که جز طبقات مرفه جامعه، عملاً دست سایر اعضای جامعه در انتخاب الگوی مصرف، چندان باز نبود و عملاً نمیتوانستیم شیوهی مصرف و الگوی خرید و مصرف مردم را، شیوهی مناسبی برای شناخت نگاه آنها به زندگی بدانیم.
اما امروز، در بخش عمدهای از جامعه، توانایی انتخاب وجود دارد. بنابراین، الگوی مصرف، بیش از هر زمان دیگر میتواند منعکس کنندهی نگرش انسانها به زندگیشان باشد.
مثال فوق، تنها یک نمونه است.
در بسیاری از حوزههای زندگی، نوعی دموکراتیزه شدن (فراگیری در همه سطوح) به وجود آمده است.
امروز با تنوع انتخابها (از رایگان و ارزان قیمت یا بسیار گران قیمت) هر کس، به نوعی به گزینههای متعدد دسترسی دارد. بنابراین، انتخابهای ما، مستقل از محدودیتهای مالی ما، میتوانند بهتر از گذشته (و البته همچنان نه به صورت کاملاً دقیق) نگرش ما را به زندگی و سبک زندگی مورد علاقهی ما را مشخص کنند.
البته سبک زندگی، تعاریف دقیقتر و کاملتری نیز دارد و حتی در دنیای مدیریت و بازاریابی نیز، صرفاً به الگوی مصرف، محدود نشده است.
به عنوان مثال، مدلی به نام AIO وجود دارد که برای تعریف سبک زندگی، از مطالعهی ترکیب سه گانهی فعالیتها (Activities) و علاقمندیها (Interests) و عقاید و دیدگاهها (Opinions) استفاده میکند.
متمم در درس مستقلی، به شیوههای عملی سنجش و بررسی سبک زندگی، خواهد پرداخت.
منبع: متمم